De geschiedenis van Toezicht en Handhaving Maastricht

[brour00]

Kosten van Handhaving drukken vanaf 2015 volledig op de gemeentebegroting.

Tot en met 2014 kreeg de Gemeente voor iedere door een handhaver uitgeschreven proces-verbaal ( ongeacht de hoogte van de boete ) nog een vergoeding van € 25. De rest van de
opbrengst ging naar het Ministerie van Veiligheid en Justitie, dat dan ook alle rompslomp rond inning etc. daarmee over nam. Vanaf 2015 krijgt het Ministerie de volledige opbrengst en de Gemeente niets, zodat de kosten van Handhaving volledig drukken op de gemeentelijke begroting. Feitelijk moeten de handhavers 'de kost verdienen' met toezicht op o.a. de naleving van betaald parkeren, waardoor de opbrengsten daarvan in ieder geval in de gemeentekas vloeien ( in Maastricht jaarlijks € 7 mln, waarvan 70% door parkeerabonnementen bewoners ??? ).
Zie de beantwoording hieronder van Kamervragen, waaruit ook blijkt dat parkeerfeiten ruim 90% zijn van de handhavers processen-verbaal.


In hoeverre wordt verwacht dat er als gevolg van het terugdraaien van de proces-verbaal vergoeding aan gemeenten, het scenario zoals geschetst door de Vereniging van Nederlandse Gemeenten, waarheid zal worden, namelijk dat er minder geld bij het Rijk zal komen?
Antwoord vraag 12:
De inkomsten uit processen-verbaal (PV) die boa's Openbare ruimte uitschrijven, bedragen circa 5% van het totaal aan opbrengsten uit boetes en transacties.
Binnen deze inkomsten uit boa-pv's kan onderscheid gemaakt worden tussen processen verbaal voor parkeerfeiten en processen verbaal voor overlastfeiten. Ruim 90% van de door boa's Openbare ruimte uitgeschreven processen verbaal betreft parkeerfeiten.
De VNG zegt dat door afschaffing van de PV-vergoeding:

• 1. gemeenten minder gaan handhaven;
• 2. gemeenten overstappen op de bestuurlijke boete.
  Ad 1. De inkomsten uit de PV-vergoeding dekken gemiddeld 12% van de handhavingskosten die een gemeente heeft door het in dienst hebben/inzetten van boa's Openbare ruimte. De inzet van boa's hangt dus niet of slechts zeer ten dele af van het ontvangen van een vergoeding. Daarnaast hebben gemeenten een zorgplicht. Het belang en de noodzaak om handhavend op te treden tegen misstanden is groot en kan niet zomaar beëindigd worden.
  Ad 2. Op dit moment is er geen enkele gemeente die gebruik maakt van de bestuurlijke boete. Het is denkbaar dat een deel van de gemeenten de bestuurlijke boete zal gaan verkiezen boven de bestuurlijke strafbeschikking. Echter, gezien het feit dat gemeenten dan zelf voor de inning en bezwaarprocedures zorg moeten gaan dragen en hier ook kosten en inspanning mee gemoeid zijn, zal waarschijnlijk slechts een klein deel van de gemeenten deze keuze maken. Daar komt bij dat parkeerfeiten (ruim 90% van de uitgeschreven processen verbaal) niet door middel van de bestuurlijke boete geïnd kunnen worden. Dat bedrag zal daarom naar verwachting grotendeels behouden blijven voor het Rijk.

[Tedje]

Team Handhaving Maastricht is verhuisd

Op 18 december 2013 is Team Handhaving Maastricht, in de volksmond vaak aangeduid als "Gemeentelijk Blauw", waaronder begrepen het parkeertoezicht en de wijkgebonden medewerkers, verhuisd van de bureaus van de (Nationale) politie aan respectievelijk de Prins Bisschopssingel 53 en de Parallelweg 54 te Maastricht naar het gebouw van het zgn. "werkplein" aan de Randwijcksingel 22 ter 6229 EE Maastricht.

Het is opmerkelijk dat "gemeentelijk blauw" in Maastricht gescheiden wordt van de politie.
Beide dienst zijn actief in de publieke ruimten van de stad Maastricht.
Een fysieke scheiding van deze twee organisaties zal de samenwerking zeker niet ten goede komen.
Hoewel de aandachtsgebieden van Team Handhaving wellicht wat beperkter zijn dan die van de reguliere politie, is "gemeentelijk blauw"tegenwoordig wel veel zichtbaarder dan de politie. Dat geldt zeker voor de buitenwijken van Maastricht.

Dat in Maastricht deze keuze is gemaakt is des te opmerkelijker, omdat de politie in Den Haag juist de samenwerking met het team Handhaving gaat intensiveren, zoals HIER te lezen is.
Den Haag gaat als eerste gemeente van Nederland handhavingsteams namelijk onder de dagelijkse aansturing van de politie brengen.

Voor zover ik heb begrepen is de keuze die is gemaakt in Maastricht genomen door de politieleiding in Limburg.
En wij maar denken dat de Nationale Politie, die vanaf 1 jan. 2013 een feit is, een uniform beleid heeft......

De fysieke bereikbaarheid van Team Handhaving is vanaf nu ook wat minder.
Mensen die vragen hebben over hun (parkeer)bekeuring lopen bijna blindelings binnen op het politiebureau aan de Prins Bisschopssingel.
Dat was op zich ook geen probleem, want dat bureau is 24/7 geopend.
Aldaar werd de klager dan verwezen naar team Handhaving, dat deels ook op dat bureau aanwezig was.

Nu moeten de klagers doorverwezen worden naar de Randwijcksingel, waarbij dat gebouw ook slechts tijdens kantooruren geopend is.

[Tedje]

Een eerste vraag uit het heden. De pluriformiteit van de taken moet blijken uit de uniformiteit van de uniformen. Is dit gemeentelijk gebonden of landelijk vastgesteld en kan een buitenlander iemands taken herkennen aan deze outfits?

De ontstaansgeschiedenis is nu verwoord in de nieuwe posting #2.

Aangaande bovenstaande quote/vraag van Breur het navolgende
Voor zover ik weet wil de Rijksoverheid in 2014 komen met een landelijk uniform en vastgestelde taken.
Momenteel is het zo dat mn. Rotterdam voor de troepen uitloopt, maar dat in de meeste steden "gemeentelijk blauw" nog niet het niveau van de parkeercontroleurs cq stadswachten is ontgroeid.
Vergeet niet dat het vooral lokaal (politiek) beleid is, iets wat ook begin negentiende eeuw het geval was met de toenmalige gemeentepolitie.

Maastricht is in Limburg op het gebied van professionalisering van deze dienst koploper.
Neem niet weg dat landelijk uniform beleid wenselijk is.

Mocht iemand geïnteresseerd zijn de vraagstukken waarmee thans naar deze relatieve nieuwe vorm van handhaving en Toezicht wordt gekeken, dan verwijs ik hem naar o.a. het rapport Veelvormig en versnipperd van Dr. Ronald van Steden.
In die rapport wordt al gesproken over de opkomst van de nieuwe gemeentepolitie.

In het kader van het leesbaar houden van deze historische thread wil ik iedereen die reageert verzoeken het bij beschouwende reacties te houden en niet te komen met persoonlijke voorbeelden over vermeend ongepast optreden van deze dienst.

[Verwijderde gebruiker]

Een eerste vraag uit het heden. De pluriformiteit van de taken moet blijken uit de uniformiteit van de uniformen. Is dit gemeentelijk gebonden of landelijk vastgesteld en kan een buitenlander iemands taken herkennen aan deze outfits?

[Karel de Kale]

Hopelijk komen niet nu allerlei scheldkanonnades over deze dienst!

Dat zou deze geschiedenis-thread ernstig schaden :(

Ik zal proberen zsm de ontstaansgeschiedenis sinds pakweg 1997 hier in te voeren.
Tenminste als niet enkelen deze thread gaan misbruiken voor zijn/haar frustratie......

Scheldkanonnades zelf zullen waarschijnlijk weinig bijdragen aan de geschiedschrijving over deze dienst. Maar het gegeven dat deze dienst kennelijk aanleiding vormt voor allerlei scheldkanonnades maakt m.i. wel onderdeel uit van de geschiedschrijving. Ik heb niet de indruk dat de dienst zich in haar nog korte bestaan heel erg populair heeft gemaakt. Dat lijkt me overigens ook niet de primaire doelstelling van de dienst handhaving. Bij een geschiedschrijving over de dienst is het wellicht een suggestie om ook te kijken naar de aard en frequentie van de berichtgeving over deze dienst.

[Tedje]

Hoe, waarom en wanneer ontstond geüniformeerde T&H in Maastricht?

Toen de gemeentepolitie Maastricht op 20 mei 1978 verhuisde van het Vrijthof (Generaalshuis) naar het huidige politiebureau op de hoek Sint Hubertuslaan/Prins Bisschopsingel in Maastricht, werden de gemeentelijke parkeercontroleurs van de gemeente Maastricht gehuisvest bij de reguliere politie.
Voor de beeldvorming is het goed dat men bedenkt dat de gemeentepolitie gewoon een van de vele gemeentelijke diensten was. Weliswaar een beetje uitzonderlijk, maar toch gewoon een gemeentelijke dienst. De gemeentepolitie-agenten hadden gewoon de status van gemeenteambtenaar, dezelfde status dus die ook toekwam aan de parkeercontroleurs of iedere andere gemeenteambtenaar.
Dat een andere gemeentelijke dienst dan ook introk in het gemeentelijk politiebureau, namelijk de parkeercontroleurs, was op zich niet zo vreemd.
Doordat de Dienst Parkeercontrole nu feitelijk fysiek samenwerkte met de reguliere politie, was er sprake van een soort van georganiseerde samenwerking en al vrij snel noemden de parkeercontroleurs zich, wellicht met bestuurlijke instemming, parkeerpolitie.

De parkeercontroleurs droegen de naam “politie” met trots en grappen over “controleurs” van politieagenten werden niet erg gewaardeerd. Ondanks deze kleine collegiale pesterijtjes was er bij de gemeentepolitie best veel begrip en sympathie voor deze “nieuwe” collega’s.
Al in 1984 kwam de gemeente Maastricht, vanwege gemeentelijke bezuinigingen, op het idee om deze parkeerpolitie niet alleen in te zetten voor de parkeercontroles, maar ook bijvoorbeeld voor de handhaving (!) en controle van milieuovertredingen

Toen in januari 1990 de gemeente Maastricht, vanwege een gemeentelijke reaorganisatie, de dienst Parkeerpolitie verplaatste van het politiebureau aan de Sint Hubertuslaan (postadres thans Prins Bisschopsingel) terug naar het toenmalige Stadhuis II langs de Wilhelminabrug, hoek Gubbelstraat, en er ambtelijk niet meer werd gesproken over parkeerpolitie maar over parkeerwachters, was dit een dusdanige inbreuk op het imago van de toenmalige 14 man sterke parkeerpolitie, dat deze zich massaal ziekmelden.

Om deze gemeentelijke parkeerpolitie nu echter te bestempelen als de eerste verschijningsvorm van de huidige gemeentelijke dienst Toezicht & Handhaving, althans de geüniformeerde tak van die dienst, is waarschijnlijk ook niet geheel juist.
Het blijft arbitrair, maar zelf houd ik het erop dat de huidige dienst Toezicht & Handhaving is ontstaan uit de (rijks)regeling Extra werkgelegenheid voor Langdurig Werklozen (Ewlw), oftewel de zgn. melkertbanen.

De melkertbaan werd in 1994 ingevoerd door de toenmalige minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Ad Melkert (PvdA). Het was een vorm van gesubsidieerde arbeid voor mensen aan de onderkant van de arbeidsmarkt.
De aldus gecreëerde banen mochten echter geen reguliere banen verdringen. Vanwege deze eis werden de melkertbanen hoofdzakelijk geschapen in sectoren waar (toen) geen sprake was van enige marktwerking.
Medio jaren negentig van de vorige eeuw namen de klachten over sociale veiligheid in de buurt en straat steeds meer toe, mede waarom de melkertbanen vooral gebruikt werden om banen als conciërges en stadswachten te creëren.
Hoewel dit achteraf een, denk ik, goede beslissing was, had dit wel tot gevolg dat het imago van de toenmalige stadswachten, omdat zij afkomstig waren van de onderkant van de arbeidsmarkt, wellicht tot op de dag van vandaag, bijna 20 jaar later (!!), slecht is.
Veel stadswachten van het eerste uur straalden geen of nauwelijks representatief gezag uit. Bovendien was hun opleidingsniveau helaas vaak dramatisch.
De naam “melkertbaan” verdween, na het vertrek van Ad Melkert uit het ambtelijk jargon en kreeg de naam Instroom-Doorstroom baan, oftewel de ID-baan.

Op 27 maart 2001 besloot het college van B&W in Maastricht om toezicht- en handhavingstaken, zoals de integrale aanpak van parkeer- of milieuproblematiek, maar ook het houden van toezicht op de openbare ruimte, de stadswachten, te bundelen en als één gemeentelijk “geluid” naar buiten te treden.
In het collegebesluit van 15 februari 2005 werd besloten dat de functiehouders milieupolitie, parkeerpolitie / algemeen toezichthouder (de oude stadswachten), assistent milieu/parkeerpolitie en marktmeester, collectief werden aangewezen als toezichthouder, als bedoeld in artikel 5.11 Algemene Wet Bestuursrecht (AWB), en de functiehouders milieupolitie en parkeerpolitie / algemeen toezichthouder aan te wijzen als Buitengewoon Opsporingsambteaar (BOA) belast met het toezicht op de naleving van het bepaalde bij of krachtens de wetten en gemeentelijke verordeningen.
M.i. was dat het moment dat de huidige (geüniformeerde tak van de ) Dienst Toezicht & Handhaving ontstond.

In 2004 had de Rijksoverheid al besloten om de ID-banen af te schaffen. Dit kon decentraal gefaseerd gebeuren; gemeenten mochten zelf bepalen in welk tempo zij de opheffing deden plaatsvinden.

Doordat de Rijksoverheid de ID-banen ging afschaffen kwam het toenmalige college van B&W Maastricht op 31 mei 2005 met een voorstel en een toelichting waaruit onderstaand stuk is samengevat.
Vanaf 1995 was de gemeente Maastricht, als uitvoerder bezig, met het invullen van melkertbanen.
De gemeente Maastricht had bij de invulling van de melkertbanen ook gekozen, zoals hierboven ook al werd aangegeven, om met deze regeling de dienstverlening aan de burgers te verhogen. Op deze wijze konden bezuinigingen in andere sectoren (onderwijs, zorg, toezicht etc.) worden gemitigeerd (ambtelijk jargon voor verzacht) via gelden beschikbaar voor werkloosheidsbestrijding.

De gemeentelijke dienst Stadsbeheer en Facilitaire Zaken (SBF)maakte concrete plannen om de afdeling Stadstoezicht (lees de eerdergenoemde Stadswachten) dusdanig te organiseren, dat stadswachten in reguliere banen terecht konden komen en dat daarnaast werkervaringsplaatsen (via werken met behoud van uitkering en de nieuwe vormen van gesubsidieerde arbeid) beschikbaar bleven. De dienst SBF kwam met voorstellen om het financieringstekort, als gevolg van het gefaseerd wegvallen van de subsidie op de ID-banen, bij Integraal Toezicht op te lossen. De oplossing werd ten
eerste en in hoofdzaak gevonden door via de, naar verwachting, ingaande 1 januari 2006 in te voeren Wet Bestuurlijke Boetes.

Kortom, Toezicht & Handhaving moest zichzelf (deels) gaan terugbetalen via het innen van o.a. parkeerboetes.

De geüniformeerde tak van de Dienst Toezicht en Handhaving Maastricht heeft zich in die relatief korte tijd ontzettend snel ontwikkeld.
Ik zal trachten de ontwikkeling van deze dienst, die toch nog vaak wordt gezien als een verzameling van personen die ooit als “melketiers” uit de onderste regionen van de arbeidsmarkt waren begonnen, z.s.m. te verwoorden.
Laat vooral nu al duidelijk zijn dat de toelatingseisen voor medewerker bij deze tak van Toezicht & Handhaving ook sterk zijn verhoogd en dat men nu minimaal over minimaal een MBO-niveau dient te beschikken. Min of meer hetzelfde opleidingsniveau dat nu ook nodig is om bij de politie te komen.

Momenteel heeft iedere wijk, dan wel een groep van kleine wijken, zijn eigen wijkgebonden medewerkers.
Deze wijkgebonden medewerker is in de regel minimaal 3 tot 4 dagen per week in zijn wijk te vinden en werkt nauw samen met de wijkagent van de politie.
Het is waarschijnlijk slechts een kwestie van tijd , maar dat is natuurlijk (nog) geen geschiedenis maar toekomstvisie, dat hij rol van wijkagent helemaal overneemt.

[Tedje]

Ook recente geschiedenis is geschiedenis.
Dat wordt wel eens vergeten denk ik.

Waarom 200 jaar wachten om iets uit te zoeken, terwijl je nu, redelijk eenvoudig, de geschiedenis al kunt vastleggen?

Elders op dit forum kwam de afdeling Toezicht en Handhaving van de gemeente Maastricht al ter sprake.

Op 1 november 2012 werd er weer een belangrijke stap gezet in de verdere professionalisering van de geüniformeerde afdeling Toezicht & Handhaving van de gemeente Maastricht richting de waarschijnlijke volwaardige opvolger van de oude Gemeentepolitie Maastricht.

De gemeentepolitie Maastricht hield op te bestaan op 1 januari 1994 toen zij opging in de politieregio Limburg-Zuid.
Op 1 januari 2013 houdt ook de politieregio Limburg-Zuid op te bestaan. Vanaf die datum is er slechts nog één landelijk korps politie, oftewel de Nationale Politie.

De afstand tussen het lokale bestuur en de politie wordt dan nog groter, al zal (bijna) niemand van het (lokale) bestuur dit hardop roepen.

Het (lokale) bestuur heeft voor deze steeds verdere terugtrekkende beweging van de (nationale) politie echter een oplossing gevonden.
Geheel uniform is die oplossing in de verschillende steden en gebieden in Nederland nog niet, maar in Maastricht , maar zeker ook in Rotterdam, werkt men steeds meer toe naar een soort van oude gemeentepolitie.
In Limburg is mn. Maastricht leidend in deze nieuwe ontwikkeling.

Vanaf 1 november 2012 zijn de geüniformeerde Handhavers in Maastricht niet alleen herkenbaar aan hun BOA-teken, dat alle BOA's (Buitengewoon OpsporingsAmbtenaar) sinds 1 januari 2008, duidelijk zichtbaar, verplicht op zijn/haar uniform of werkkleding moet dragen


maar dragen zij ook distinctieven (rangonderscheidingstekens) waaruit hun rang en deels hun functie is af te leiden.