Toren voormalige kapel bij het voormalige Annadalziekenhuis.
Deze toren is ontworpen door het Amsterdamse architectenbureau Cuypers en Swinkels, die het hele Annadalcomplex ontwierpen.
In het najaar van 1940 werd begonnen met de bouw, maar de Tweede Wereldoorlog maakte de afbouw onmogelijk.
In 1946 werd het werk hervat maar het liep voortdurend vertragingen op door de schaarste aan materialen en door de lakse leiding van de architecten.
Op 3 augustus 1950 was de officiële opening.
De bruikbaarheid van het Annadalziekenhuis was door de lange bouwperiode bij de opening al achterhaald, en wel zodanig dat in 1950 werd begonnen met een tweede bouwfase en in 1955 met een derde.
Het aantal bedden steeg van 376 (in 1950), naar 597 (in 1965) en 780 (in 1973).
De personeelsleden stegen van 382 (in 1951) naar 735 (in 1966) en 1180 (in 1975).
De naam Annadal is afkomstig van een kloostertje op de hoek Sint Jacobstraat-Lantarenstraat; het pand bestaat nog steeds.
In 1441 kregen de tertiarissen van Sint Fransiscus toestemming van de bisschop van Luik om zich aldaar te vestigen.
Deze informatie is de opmaat naar een meer uitgebreid artikel over de geschiedenis van het Sint-Annadalziekenhuis.
Deze toren is ontworpen door het Amsterdamse architectenbureau Cuypers en Swinkels, die het hele Annadalcomplex ontwierpen.
In het najaar van 1940 werd begonnen met de bouw, maar de Tweede Wereldoorlog maakte de afbouw onmogelijk.
In 1946 werd het werk hervat maar het liep voortdurend vertragingen op door de schaarste aan materialen en door de lakse leiding van de architecten.
Op 3 augustus 1950 was de officiële opening.
De bruikbaarheid van het Annadalziekenhuis was door de lange bouwperiode bij de opening al achterhaald, en wel zodanig dat in 1950 werd begonnen met een tweede bouwfase en in 1955 met een derde.
Het aantal bedden steeg van 376 (in 1950), naar 597 (in 1965) en 780 (in 1973).
De personeelsleden stegen van 382 (in 1951) naar 735 (in 1966) en 1180 (in 1975).
De naam Annadal is afkomstig van een kloostertje op de hoek Sint Jacobstraat-Lantarenstraat; het pand bestaat nog steeds.
In 1441 kregen de tertiarissen van Sint Fransiscus toestemming van de bisschop van Luik om zich aldaar te vestigen.
Tertiarissen onderhouden een bepaalde kloosterregel zonder deel uit te maken van een kloostergemeenschap.
Soms sluiten ze zich aaneen tot een apart wonende groep gelijkgezinden, soms ook leiden ze hun aan God gewijd leven gewoon thuis.
Een tertiaris verplichtte zich tot een aantal vaste gebeden per dag, werken van naastenliefde en barmhartigheid, het geven van aalmoezen en tot een sobere levenswijze.
Soms sluiten ze zich aaneen tot een apart wonende groep gelijkgezinden, soms ook leiden ze hun aan God gewijd leven gewoon thuis.
Een tertiaris verplichtte zich tot een aantal vaste gebeden per dag, werken van naastenliefde en barmhartigheid, het geven van aalmoezen en tot een sobere levenswijze.
Opmerking