Vioolbouwer in Maastricht

[SJEF †]

In de Maastrichtse Witmakersstraat vinden we huize Rijsemus.
Dat is het domein van vioolbouwer Martin (52), die al 28 jaar met dit vak bezig is.


De geboren Gelderlander is getrouwd met de Venlose pianiste Ingrid.
Hij volgde de opleiding (duur 3,5 jaar) tot vioolbouwer in het Duitse Mittenwald (Beieren).
Martin Rijsemus heeft twee zonen: de 25-jarige Ingmar en de drie jaar jongere Niels, die ook vioolbouwer wil worden en nu in de leer is bij zijn vader.
De opleiding tot vioolbouwer werkt nog volgens het oude gildesysteem.
Via de status van 'leerling' en de daarop volgende van 'gezel', kan men uiteindelijk de status en titel van 'meester' krijgen.

[SJEF †]

Vioolbouwer in Maastricht


Een vioolbouwer is iemand die violen, altviolen en cello's bouwt, repareert en restaureert.
Voor het bouwen van bassen is aparte kennis en gereedschap, maar ook veel meer ruimte vereist.
Dit is een beroep dat tegenwoordig nog door een klein aantal vaklieden uitgeoefend wordt.

en viool

[SJEF †]

[SJEF †]

Vioolbouwer in Maastricht

Het ontwerp van de viool, waarvan de oudst bekende exemplaren al uit de zestiende eeuw stammen, is een dusdanig geniale creatie gebleken dat deze na meer dan vier eeuwen nog steeds bruikbaar is.
Als gevolg van de volkomen andere eisen die in onze tijd aan het strijkinstrument gesteld worden, behoefde het slechts aanpassingen in detail.
Zelfs de houtkeus is vrijwel gelijk gebleven.
Het bovenblad, het klankblad, is nog steeds uit naaldhout, gewoonlijk dennen of sparren, net als bij alle andere snaarinstrumenten (bijvoorbeeld harp, gitaar, luit en piano).

Naaldhout kan namelijk beter dan enige andere houtsoort de klank van de snaren versterken. Het esdoorn van alle verdere delen van de romp combineert draagkracht en stabiliteit, ook bij geringe dikte.
Bovendien heeft dit hout een betrekkelijk laag soortelijk gewicht, waardoor het instrument niet zwaarder dan noodzakelijk hoeft te zijn.
Voor goedkope instrumenten gebruikte men voor de romp wel eens beuken of populier vanwege de lagere prijs ervan.
Deze houtsoorten hebben echter veel meer neiging tot vervormen en scheuren dan de esdoorn.
Populier heeft daarbij nog het nadeel dat het hoge frequenties als het ware absorbeert en de klank dus minder briljant en zelfs wollig kan worden.
Vanwege economische motieven werden deze bezwaren echter op de koop toe genomen.

De vioolbouwers in Nederland zijn voortgekomen uit de kring van makers van citers, luiten en gamba's die zich in het begin van de zeventiende eeuw gingen bezighouden met het maken van violen.
Aanvankelijk noemden zij zich nog citer- luit- of muziekinstrumentmaker, naar wat hun voornaamste bezigheid was.
Voorzover mij bekend, is de vroegste vermelding van het beroep van vioolbouwer die van Gerrit Heinrixss als "fijoelmaker" in 1622.

"De Fioolen sijn aangenaam en sterk van geluidt/ en gereed om daar op te speelen: daar sijn voornamentlijk driederhande; als Bas Fioolen/ Fioolen de Gamba, ende gemeene Handt Fioolen; ende daar sijn ook die seer klein sijn/ die men krijters noemt."

[SJEF †]

Vioolbouwer in Maastricht

Naar de stad van Stradivarius.

[Eschrj]

In de Maastrichtse Witmakersstraat vinden we huize Rijsemus.
Dat is het domein van vioolbouwer Martin (52), die al 28 jaar met dit vak bezig is.


De geboren Gelderlander is getrouwd met de Venlose pianiste Ingrid.
Hij volgde de opleiding (duur 3,5 jaar) tot vioolbouwer in het Duitse Mittenwald (Beieren).
Martin Rijsemus heeft twee zonen: de 25-jarige Ingmar en de drie jaar jongere Niels, die ook vioolbouwer wil worden en nu in de leer is bij zijn vader.
De opleiding tot vioolbouwer werkt nog volgens het oude gildesysteem.
Via de status van 'leerling' en de daarop volgende van 'gezel', kan men uiteindelijk de status en titel van 'meester' krijgen.

Een prachtig gebaar: Mijn buurmeisje verloor haar vader eerder dit jaar waardoor zij gezien de financiele situatie thuis haar hobby vviool spelen op moest geven. Er lag echter nog een oude F.Prokop viool ooit als zoldervondst gekocht, in een staat die veel onderhoud vroeg . Toch maar eens voorzichtig gaan vragen bij Martin Rijsemus wat een restauratie zou moeten kosten......Martin en Niels hebben zich erover gebogen en nog dezelfde avond in hun eigen tijd de viool omgetoverd tot een juweeltje. Er hoefde slechts een deel van de materiaalkosten bijgedragen te worden ; al het overige inclusief de vele uren werden in gedachte van de Kerst met alle liefde geschonken. Een prachtige geste die deze Kerst voor haar wel een heel bizonder tintje heeft gegevenn.
Heel hartelijk dank !

[Pier]

Hallo Eschrj,

Een mooi bericht wat zo fantastisch past in deze (kerst)tijd