Aankondiging

Sluiten
No announcement yet.

Pasen

Sluiten
X
 
  • Filter
  • Tijd
  • Tonen
Clear All
nieuwe berichten

  • Pasen

    Een beetje ondergesneeuwd op MO, de feestdagen.


  • #2
    Afgelopen maandagmiddag heb ik met enkele buurtgenoten invulling gegeven aan een Paasmiddag
    van de Zonnebloem.
    De opzet van de presentatie was een beetje à la ‘OuderenOnline’, met oude foto’s, verhaaltjes en gedichtjes.
    Zowel voor- als na de pauze werden ook diverse liedjes te gehore gebracht door Zaank en Operettekoer ‘Maos en Neker’.
    De presentatie was geheel in het Maastrichts en het gehele item was zoveel mogelijk toegespitst op Pasen.
    Voor deze gelegenheid heb ik een Maastrichts Paasverhaal bedacht, dat ik jullie niet wil onthouden.
    Veel leesplezier en … Fijne zonnige Paasdagen gewenst.

    Mestreechs Paosverhaol

    V’r sjrieve ’t jaor 1939, zoeget 100 jaor naotot in kaffee ’de Roeje Haon’ in Sint Pieter, langs de weeg vaan Mesteech nao Klein Ternejje,
    de sociëteit Momus woort opgeriech.
    ’t Waor fibberwarie en de Vastelaovend in Mestreech stoont veur de deur.

    Mielke, ’n jungske gebore in de Stokstraot in 1930, verheugde z’ch op die drijj Vastelaovends daog.
    Heer had z’ch al vaan alles oetgeprakkezeerd wie heer z’ch zouw verkleijje, mer veur ’n sjoen nuij pèkske waore gein sent.
    G’r moot wete tot ’t toen erremooj waor in ’t Stokstraotketeer !
    Normaal gesproke droge de jóngste keender de kleijjer vaan ’n awwer breurke of zusterke.

    Mielke had gein breurke, wel ‘n zusterke Maike die ’n paar jaor awwer waor.
    Dus kraog heer vaan Meer ’n aajd boont gekleurd klèdsje wat vaan Maike waor gewees en häör noe te klein waor.
    Mielke sjaomde z’ch tot heer meidskeskleijjer aon moos doen, mer ach mèt Vastelaovend kós alles en niemes zouw häöm gek aonkieke.

    Op vastelaovendszoondag ging Mielke mèt Maike nao d’n optoch kieke.
    Daonao lepe ze nog ’n eurke door de straote vaan Mestreech totdat ’t hèl begós te regene.
    Ze rende nao hoes, de kinderköpkes waore spekglad.
    Bijj de Sint-Servaosbrök aongekómme sjievelde Mielke oet en veel in ’t kaajd water vaan de Knaar.
    Gelökkig waor govie Demsey in de buurt, dee haolde Mielke rap oet de Knaar en brach häöm nao hoes touw.
    Meer lag Mielke in bed mèt ’n werrem kroek en gaof häöm nog ’n gleeske mèllek mèt get anies in.

    ’s Mörreges waor Mielke zoe kraank tot heer nog neet mie op z’n bein kós stoon. Dus woort de hoesdokter um raod gevraog.
    Dee sjreef get pilkes en poejerkes veur en dat mós Mielke ’n paar weke laank edere daag innumme.
    Mer jaomer genóg woort Mielke neet beter, Meer wis z’ch geine raod mie en zellefs Mendes de Leon stónt veur ‘n groet raodsel.

    Maike had ins vaan iemes in ’t Stokstraotketeer gehuurd tot in Sint Pieter ’n vruike in ’n grot woende, häöre naom waor Greetsje Blaankers.
    Greetsje waor ’n aordig aajd vruike. Ze stónt hiel kort bijj de natuur en wis alles vaan bieste, plante en kruije en had miestal wel ’n oplossing
    es iemes zwoer kraank waor.

    Maike besloot um nao Greetsje te goon.
    Mer veur tot ze op weeg nao Sint Pieter ging, leep ze de kapel vaan Slevrouwekèrrek binne.
    Ze staok bijj Slevruike ‘ne bougie op, knielde veur ’t beeld vaan Slevruike, beijde ’n paar Weesgegroetjes en sloog ’n kruiske.

    Bijj Greetsje aongekómme vertèlde Maike wat aon de hand waor mèt häör breurke Mielke.
    ’t Waor zellefs zoe erreg tot heer nog geine eine zóndag get vaan ‘t snóp of vaan de keukskes oet z’n Vastetrömmelke had aongeraak.
    Greetsje dach even nao en gaof Maike de raod tot Mielke edere daag twie veerse, hèl gekookte eijer mós ete.

    ”Mer Mielke lös hielemaol gein eijer”, zag Maike tege Greetsje.
    ”Gaank noe mer nao hoes touw, alles kump good”, zag Greetsje.
    Maike leep gerösgestèld nao hoes, ’t veurjaor zaot al in de loch en nog eve daan waor ’t Paose.

    Mielke waor nog lang neet beter, mer toch wouw heer op Paoszóndag mèt Meer en Maike nao de Paosmès in Slevrouwekèrrek.
    Zoe gezag, zoe gedoon. Toen ze nao de Paosmès zoe rónd twellef oor nao hoes lepe, loejde de Kèrrekklokke.
    Mer Mielke hoort ’t neet, h’r keek wie ‘ne zombie veur z’ch oet.
    ”Noe kómme de klokke euver en valle de Paoseijer oet de loch !”, zag Meer tege Mielke um häöm op get aander gedachte te bringe.

    Bijj hun hoes aongekómme zaoge ze oppe koer ‘ne groete körref stoon.
    De körref waor hielemaol gevöld mèt sjoen gekleurde eijer, ’t eint nog sjoener vaan kleur es ‘t aander.
    Mielke waor gans verpópzak, heer keek z’n ouge oet en wis neet wat heer zaog.
    Mielke kós ’t neet laote en aot medein twie eijkes op.

    ’n Paar eurkes later voolt Mielke z’ch al get beter en nao ’n paar daog edere daag twie eijer te höbbe gepak, waor Mielke weer gans beter.

    Maike vertèlde toen aon Meer wat ze gedoon had bijj Slevruike en vaan Greetsje Blaankers.

    Meer waor in gedachte: Wat heet Mielke noe eigelik beter gemaak ?
    Waore ‘t de eijer vaan Greetsje of ’t beije vaan Maike en de bougie bijj Slevruike ?

    V’r zalle ’t noets te wete kómme.

    Feit is wel tot vaanaof dee tied bijj ederein in ’t Stokstraotketeer, en zellefs in gans Mestreech, mèt Paose altied hèl gekookde en sjoen
    gekleurde eijer op taofel stoon !

    Wigo
    28-03-2015
    Last edited by Wigo; 5 april 2015, 14:56.
    Mestreechter Geis mage beleve
    en dat door te kinne geve.
    God, wat is dat sjiek ! © Wigo

    Opmerking


    • #3
      Mooi verhaal Wigo en ik vermoed dat je het ook beeldend en met veel gevoel verteld hebt aan de gasten van de Zonnebloem.

      Opmerking


      • #4
        Wigo, een echte sjieke tranentrekker, zaolige paosen

        Opmerking


        • #5
          Wigo, wat een schitterend verhaal, sjiek dat je dit met ons hebt willen delen.
          Iedereen neemt mij zoals ik ben,.....nu ik nog

          Opmerking


          • #6
            Mooi, héél mooi..........

            Zou je vaker moeten doen....
            Dat is genieten voor iedereen!
            Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd

            Opmerking

            Bezig...
            X