Tweet
In de discussie Urinoirs in Maastricht (zie http://forum.mestreechonline.nl/show...12#post102112) ontstond een discussie over het beleg van 1673 en de 'moordenaar D'Artagnan'. Omdat de finesses niet echt thuis horen in die thread volgt hier een uitgebreidere aanvulling.
Breur heeft in veel opzichten gelijk. Met 'verdedigers' wordt hier bedoeld: het inliggende garnizoen, vaak huurlegers van buitenlandse afkomst. De Maastrichtenaren speelden in de zeventiende eeuw en later geen rol meer bij de stadsverdediging.
Oorlogsrecht is aan verandering onderhevig, de Rules of Engagement worden ook in onze tijd tal van keren aangepast om de ontwikkelingen in de oorlogsvoering bij te houden. Denk bv. aan de bepalingen van Genève, de bepalingen met betrekking tot A-, B- en C-wapens (A= atoomwapens, B= biologische wapens, C= chemische wapens). Afgezien van dictatoriale regimes houdt men zich aan die uitgangspunten.
Ook in vroeger eeuwen kende men dat soort bepalingen. De reden dat in Maastricht in 1579 conform de regels van het oorlogsrecht drie dagen (en geen dag langer!) werd geplunderd, verkracht en gemoord lag in het feit dat de stad zich pas overgaf nadat er een bres in de hoofdmuur was geslagen. Als men - inziend dat het een hopeloze zaak werd - eerder onderhandeld had en stad en garnizoen zich hadden overgegeven - was er niets van dat alles gebeurd. Het is een beetje cru, maar je zou kunnen zeggen: 'eigen schuld, dikke bult'.
Het beleg van 1579 was het laatste waarbij de burgerij meeverdedigde. Het garnizoen bestond uit 1.200 Engelsen, Fransen en Schotten onder leiding van Melchior van Schwarzenberg en vierduizend gewapende burgers. Het is mogelijk dat juist die vierduizend burgers uit angst een overgave tegenhielden en de plundering over zich afriepen. Een pasklaar antwoord of bewijs ten aanzien van die veronderstelling heb ik echter niet.
Wat betreft 'duizenden moorden': er is geweldig veel over gefabeld. Bij het beleg en de beruchte bestorming van de stad in 1579 vielen circa 1.000 van de twaalfhonderd huursoldaten (ca. 80% van de bezetting) en circa achthonderd burgers (5-8% van de bevolking), niet weinig, maar ook niet de tienduizenden die er later van gemaakt zijn.
Bron: P.J.H. Ubachs en I.M.H. Evers, Historische Encyclopedie Maastricht, 2005. (zie: beleg 1579, - 1673 en elders).
Oorspronkelijk geplaatst door Breur
Bekijk bericht
Oorspronkelijk geplaatst door Breur
Bekijk bericht
Ook in vroeger eeuwen kende men dat soort bepalingen. De reden dat in Maastricht in 1579 conform de regels van het oorlogsrecht drie dagen (en geen dag langer!) werd geplunderd, verkracht en gemoord lag in het feit dat de stad zich pas overgaf nadat er een bres in de hoofdmuur was geslagen. Als men - inziend dat het een hopeloze zaak werd - eerder onderhandeld had en stad en garnizoen zich hadden overgegeven - was er niets van dat alles gebeurd. Het is een beetje cru, maar je zou kunnen zeggen: 'eigen schuld, dikke bult'.
Het beleg van 1579 was het laatste waarbij de burgerij meeverdedigde. Het garnizoen bestond uit 1.200 Engelsen, Fransen en Schotten onder leiding van Melchior van Schwarzenberg en vierduizend gewapende burgers. Het is mogelijk dat juist die vierduizend burgers uit angst een overgave tegenhielden en de plundering over zich afriepen. Een pasklaar antwoord of bewijs ten aanzien van die veronderstelling heb ik echter niet.
Wat betreft 'duizenden moorden': er is geweldig veel over gefabeld. Bij het beleg en de beruchte bestorming van de stad in 1579 vielen circa 1.000 van de twaalfhonderd huursoldaten (ca. 80% van de bezetting) en circa achthonderd burgers (5-8% van de bevolking), niet weinig, maar ook niet de tienduizenden die er later van gemaakt zijn.
Bron: P.J.H. Ubachs en I.M.H. Evers, Historische Encyclopedie Maastricht, 2005. (zie: beleg 1579, - 1673 en elders).
Opmerking