Aussendienststelle Maastricht van de RSHA

[Ingrid M.H.Evers]

Wat betreft het pand Wilhelminasingel 71: de bovenvermelde krantenberichten worden ondersteund door het Adresboek 1938 en de telefoonboeken van 1940-1942 (de laatste zijn te vinden op Delpher). Het pand was van de assuradeur/makelaar/administrateur Jos Stroom en Zn., die het in augustus 1941 te koop zette. De SD/SIPO zouden zich eerst in juli 1942 in het pand hebben gevestigd. Dus wat gebeurde er tussen de verhuizing van Stroom en het betrekken door de SD c.s.? Wie bewoonde in die periode Wilhelminasingel 71? Was er misschien toch nog een eerdere eigenaar?

Het telefoonboek van 1943 levert geen nadere gegevens, ook niet het gegeven dat de SD nu in het pand zit. Ik heb al eerder moeten constateren, dat de Duitse instanties niet worden vermeld in de Nederlandse telefoongidsen. Wie zelf eens wil zoeken, moet er wel aan denken dat straatnamen in dergelijke gidsen werden afgekort. Wilhelminasingel wordt dan Wilhelminasing. Bedenk ook dat na enige tijd alle straatnamen die aan het koningshuis herinnerden, werden omgedoopt. In de telefoongids van 1943 heet de Wilhelminasingel dan ook Wijkersing(el).

Interessant is de vraag, wat de gemeente met een dergelijk pand deed na de oorlog. Wie kon het opbrengen in dat huis van horror te wonen? Het blijkt, dat de marechaussee in de oorlog op nr. 73 haar staf had zitten. Na de oorlog heeft men in elk geval tot 1948 het aanpalende pand voor de dienst erbij getrokken en zodoende geleidelijk aan losgeweekt van het demonische verleden.

[Ingrid M.H.Evers]

[Jef-VMG]

Jef: uit een krantenannonce in het Advertentieblad van het departement van de Wester-Eems van 27 september 1941 blijkt dat het Assurantiekantoor van JOS. STROOM & Zn. overgeplaatst werd van de Wilhelminasingel 71 naar de Bredestraat 6.

[Breur]

Jef: uit een krantenannonce in het Advertentieblad van het departement van de Wester-Eems van 27 september 1941 blijkt dat het Assurantiekantoor van JOS. STROOM & Zn. overgeplaatst werd van de Wilhelminasingel 71 naar de Bredestraat 6.

[Jef-VMG]

[Toller]

Witte Huis

Zag vandaag tijdens de lunch onderstaande herinneringsplaquette.



Geplaatst op de oostgevel (hoe toepasselijk)

[KevinS]

[bart ebisch]

strobel

Dit bericht is bekend?

http://kranten.kb.nl/view/article/id...3Ap001%3Aa0011

[Ingrid M.H.Evers]

Een aanvulling op voorgaande posting

De Jacht op het Verzet

Den Haag, 15 maart 2013 (bron: webmailing site Ga het Na)


Na het succesvolle boek Jodenjacht dat Ad van Liempt vorig jaar schreef, verschijnt nu De Jacht op het Verzet. Het boek is het resultaat van een onderzoek dat Van Liempt met vijf jonge onderzoekers deed in het Centraal Archief Bijzondere Rechtspleging (CABR) in het Nationaal Archief. De resultaten zijn even schokkend en verrassend als in zijn vorige boek: de wreedheid en het sadisme, gestimuleerd door overmatig drankgebruik, van een fanatieke groep NSB'ers heeft veel verzetsmensen de dood in gejaagd.
In meer dan 200 strafdossiers van veroordeelde oorlogsmisdadigers, Duitsers en Nederlanders, zijn de namen gevonden van 12.000 mensen die in de oorlog werden gearresteerd voor activiteiten die de bezetter onwelgevallig waren. Dit kon uiteenlopen van het dragen van een speldje tot een gewapende aanslag op een Weermachtsoldaat.

Zoektocht van nabestaandenHonderden verhalen

De onderzoekers Marie-Cecile van Hintum, Margot van Kooten, Anne-Marie Mreijen, Elias van der Plicht en Liesbeth Sparks hebben honderden verhalen opgetekend. In De Jacht op het Verzet staat de weerslag ervan zoveel mogelijk thematisch gerangschikt. Het boek geeft een overzichtelijk beeld van de manier waarop de Sicherheitsdienst, met hulp van speciale politie-eenheden en ook organisaties als de Landwacht, het verzet in Nederland probeerde te onderdrukken.

Opmerkelijke en schokkende feitenVerschijningsdatum: De Jacht op het Verzet verschijnt 14 maart bij uitgeverij Balans en kost 19,95 euro. Het televisieprogramma Andere Tijden besteedt zondag 17 maart [2013] aandacht aan het boek, en in het bijzonder aan de Landwacht.

[Breur]

[hermanw]

De SS en Nederland

Het NIOD heeft de uitgave 'De SS en Nederland" als download beschikbaar gesteld.

Het betreft een dissertatie van een wetenschappelijk medewerker van het NIOD, Nanno in 't Veld, uit 1976 met een totale omvang van 1.700 pagina's.

[Pier]

Wat een geweldige vondst Herman

Ik moet dat stuk eens uitprinten om het op mijn gemak te lezen.
De gehele publicatie in vogelvlucht overziend moet ik alvast constateren dat de overlevingskansen van Joden in Limburg (48,8%) na Zeeland (55,8%) het grootst waren van heel Nederland.

In Maastricht overleefde 49,5% van de 418 Joodse inwoners die Maastricht op 1 oktober 1941 telde de oorlog.
(Zie pagina 38 van het document. In de Pdf-versie pagina 22)

[hermanw]

Publicatie over de Aussenstelle

In een publicatie van de Radboud Universiteit Nijmegen uit 2004 met de titel:
Een onderzoek naar de overlevingskansen van joden in de Nederlandse gemeenten, 1940-1945 (pdf, 310 pagina's)
wordt vanaf pagina 221 (113 in de pdf) de Außenstelle Maastricht beschreven.

[Haas]

Maar je zou eens kunnen zien wat Dagblad De Limburger precies schreef op zaterdag 24 april 2004.

Heb even bij het oud papier gekeken, maar de krant van die dag was al weg......

Bedankt voor uw antwoord, mevrouw Evers.

[Ingrid M.H.Evers]

'Het Wit Huis', Prinsbisschopsingel

Wat zou de oorzaak van deze herinneringen moeten of kunnen zijn, of wat zou de reden zijn dat een kleur verandering daar verschil in 'gevoel' bracht/brengt? M.a.w. bron van dit gerucht?

Het draadje niet helemaal gelezen, Equinox?

Talloze ouderen in Limburg hebben slechte herinneringen aan dit pand. In het Wit Huis zat Willy Schmidt, de Duitse controleur van het Provinciale Bestuur. Belangrijker in dit verband is het feit dat daar ook enige tijd een filiaal van de SD (Sicherheitsdienst) was gevestigd, dat later naar Wilhelminasingel 71 verhuisde. SD was de instantie die Joden, verzetsmensen en andere politieke gevangenen op nogal onheuse wijze 'verhoorde'.

Het huis was oorspronkelijk niet wit geverfd, maar heeft eerst in de Tweede Wereldoorlog die kleur gekregen. Pas in 2004 heeft men het de huidige bruine (verf)kleur gegeven. Het afbikken van de witte verf zal een al te kostbare restauratie zijn geweest.

@ Haas: ik denk dat men het pand weer heeft willen terugbrengen naar wat het oorspronkelijk was. Het is een van de vier hoekpanden op op de vroegere rotonde. De overige hebben de oorspronkelijke bakstenen gevels. Het witgeschilderde huis stak daar nogal fel bij af. En een bruin pand hoef je natuurlijk ook niet zo vaak te schilderen als een wit. Dat is dus kostenbesparend.
Maar je zou eens kunnen zien wat Dagblad De Limburger precies schreef op zaterdag 24 april 2004.