Het begaardenklooster is een van de minst bekende in de stad. Begaarden, in Maastricht beter bekend als bogaarden, vormden midden dertiende eeuw mannengemeenschappen die vergelijkbaar waren met de (vrouwelijke) begijnen. De leden leidden een leven dat het midden hield tussen dat van leken en van ordegeestelijken. De in Maastricht zo bekende cellenbroeders hadden vergelijkbare opvattingen als de begaarden.
De Maastrichtse begaarden/bogaarden voorzagen in hun levensonderhoud met weven en bedelen. Het vervaardigen en verhandelen van textiel leidde tot voortdurende conflicten met de textielambachten. De kloosterlingen werden daarom onderworpen aan de gildenbepalingen: beperking van het aantal weefgetouwen, inspectie van het produkt door stedelijke keurmeesters. Na het aannemen van de regel van de derde orde van Franciscus (1359), waarna zij plechtige geloften aflegden, poogden zij los te komen van hun oorspronkelijke band met de lakenwevers. Dit lukte pas helemaal in de zeventiende eeuw. De begaarden stonden toen bekend om hun boekbinderij. Zij zijn de bewaarders geweest van tal van manuscripten, o.a. van de Servaaslegende.
De begaarden/bogaarden hebben niets te maken met de Bogaardenstraat, behalve dat deze naar hen is vernoemd. Hun klooster stond in de Witmakersstraat. Er hebben meerdere kloosters in de Witmakerstraat gestaan. Weet iemand waar precies dat van de begaarden stond? En was dat aan de noord- of aan de zuidzijde van de straat?
Literatuur
Ubachs/Evers, Historische Encyclopedie Maastricht, Maastricht 2005.
De Maastrichtse begaarden/bogaarden voorzagen in hun levensonderhoud met weven en bedelen. Het vervaardigen en verhandelen van textiel leidde tot voortdurende conflicten met de textielambachten. De kloosterlingen werden daarom onderworpen aan de gildenbepalingen: beperking van het aantal weefgetouwen, inspectie van het produkt door stedelijke keurmeesters. Na het aannemen van de regel van de derde orde van Franciscus (1359), waarna zij plechtige geloften aflegden, poogden zij los te komen van hun oorspronkelijke band met de lakenwevers. Dit lukte pas helemaal in de zeventiende eeuw. De begaarden stonden toen bekend om hun boekbinderij. Zij zijn de bewaarders geweest van tal van manuscripten, o.a. van de Servaaslegende.
De begaarden/bogaarden hebben niets te maken met de Bogaardenstraat, behalve dat deze naar hen is vernoemd. Hun klooster stond in de Witmakersstraat. Er hebben meerdere kloosters in de Witmakerstraat gestaan. Weet iemand waar precies dat van de begaarden stond? En was dat aan de noord- of aan de zuidzijde van de straat?
Literatuur
Ubachs/Evers, Historische Encyclopedie Maastricht, Maastricht 2005.
Opmerking