Tweet
Voel je thuis
Dit keer vertelt de Maastrichtse huisarts Jeu van Sint Fiet over de helende werking van kunst in zijn praktijk.
De voordeur maakt al duidelijk dat de praktijk van Jeu van Sint Fiet (52) geen gewone huisartsenpraktijk is.
Deze van metaal en polyester gemaakte schuifdeur is een kleurrijk schilderij van een verstrengelde hartspier en esculaap.
Direct achter de voordeur begint de wachtkamer, waar patiënten de tijd kunnen doden met het bekijken van de kunstwerken aan de muur.
Anton Corbijn fotografeerde de Amerikaanse actrice Jody Foster voor zich uit starend op een stoeltje, alsof ze ieder moment bij de dokter naar binnen mag.
Fotografe Hellen van Meene portretteerde een jongetje met een infuus uit zijn buik.
In de drie spreekkamers komen patiënten pas echt ogen tekort.
Het zijn vertrekken zonder rechte hoeken, waarin het lijkt of de van oranje polyester gemaakte meubels als paddenstoelen zijn gegroeid.
De grootste kamer heeft iets weg van een bonbondoos: kunstenaar Fransje Killaars bekleedde de muren met sterk contrasterende stroken stof.
De kunstwerken, de chocolaatjes, zijn tot op het plafond bevestigd.
"Kom binnen en voel je thuis", zegt Van Sint Fiet.
Achttien jaar lang deelde hij in het gezondheidscentrum een praktijk met zijn neef Guy Costongs, eveneens huisarts.
Maar toen Van Sint Fiet vier jaar geleden last kreeg van hartkloppingen, was dat voor hem een teken om de samenwerking te verbreken en de praktijkruimte te splitsen.
"Die breuk dwong me om na te denken over wie ik ben.
Ik wilde een ruimte waarin ik me goed zou voelen, zodat ik in staat zou zijn een beter product te leveren".
"Dat kon alleen, dacht hij, als de nieuwe ruimte een portret van hem zou zijn.
Zijn grote hobby, het verzamelen van moderne kunst, moest het uitgangspunt van de herinrichting worden.
Een keuze met een groot praktisch voordeel, zegt hij: "Als ik vroeger thuiskwam, was ik vaak te moe om van mijn kunstcollectie te genieten.
Nu weet ik me de hele dag omringd met de dingen die me lief zijn".
"Van Sint Fiet gaf de opdracht aan Atelier Van Lieshout, het kunstbedrijf van de door hem bewonderde beeldhouwer Joep van Lieshout.
Die tekende een nieuwe plattegrond en ontwierp alle meubels voor de praktijk.
De metamorfose had consequenties voor het klantenbestand.
Sommige oudere patiënten voelden zich niet op hun gemak tussen de moderne kunst en kozen voor een andere huisarts.
Maar het nieuwe interieur leverde aanzienlijk meer nieuwe klanten op.
Van Sint Fiet: "Een witte dokterskamer is koel en koud.
Veel jonge mensen verlangen juist naar intimiteit.
Ze geven zich bij mij nu makkelijker bloot dan in het verleden."
In de geneeskunst gaan veel dingen mis door gebrekkige communicatie, stelt de huisarts.
Opleidingen zouden artsen daarom beter moeten trainen in het directe contact met patiënten.
Een toegankelijker interieur kan daarbij helpen, is zijn overtuiging.
"Mijn vader was slager.
De beste worst van de wereld maken is niet genoeg, zei hij altijd.
Je moet die worst ook nog goed presenteren."
Bij het betreden van de praktijk moeten patiënten zich al beter voelen, zei Van Lieshout over zijn ontwerp.
Speciaal voor moeilijke gesprekken ontwierp de kunstenaar de 'spoetnik', een kristalvormige uitbouw aan Van Sint Fiet's spreekkamer.
Op een klein zitje kunnen huisarts en patiënt daar in beslotenheid met elkaar praten.
Voor zijn patiënten wil Van Sint Fiet een "vriend met medische kennis" zijn.
Daarom hangt boven de deur van zijn spreekkamer een door Atelier Van Lieshout gemaakt kruisbeeld.
Niet omdat de huisarts zelf belijdend katholiek is, maar omdat hij respect wil tonen voor zijn afkomst en omgeving.
Om de schouders van Jezus hangt sinds enige tijd een islamitisch gebedssnoer, een cadeautje van een van zijn moslimpatiënten.
"De hele wereld bij elkaar", zegt Jeu van Sint Fiet met een lach.
© foto's: Theo Baart.
Dit keer vertelt de Maastrichtse huisarts Jeu van Sint Fiet over de helende werking van kunst in zijn praktijk.
De voordeur maakt al duidelijk dat de praktijk van Jeu van Sint Fiet (52) geen gewone huisartsenpraktijk is.
Deze van metaal en polyester gemaakte schuifdeur is een kleurrijk schilderij van een verstrengelde hartspier en esculaap.
Direct achter de voordeur begint de wachtkamer, waar patiënten de tijd kunnen doden met het bekijken van de kunstwerken aan de muur.
Anton Corbijn fotografeerde de Amerikaanse actrice Jody Foster voor zich uit starend op een stoeltje, alsof ze ieder moment bij de dokter naar binnen mag.
Fotografe Hellen van Meene portretteerde een jongetje met een infuus uit zijn buik.
In de drie spreekkamers komen patiënten pas echt ogen tekort.
Het zijn vertrekken zonder rechte hoeken, waarin het lijkt of de van oranje polyester gemaakte meubels als paddenstoelen zijn gegroeid.
De grootste kamer heeft iets weg van een bonbondoos: kunstenaar Fransje Killaars bekleedde de muren met sterk contrasterende stroken stof.
De kunstwerken, de chocolaatjes, zijn tot op het plafond bevestigd.
"Kom binnen en voel je thuis", zegt Van Sint Fiet.
Achttien jaar lang deelde hij in het gezondheidscentrum een praktijk met zijn neef Guy Costongs, eveneens huisarts.
Maar toen Van Sint Fiet vier jaar geleden last kreeg van hartkloppingen, was dat voor hem een teken om de samenwerking te verbreken en de praktijkruimte te splitsen.
"Die breuk dwong me om na te denken over wie ik ben.
Ik wilde een ruimte waarin ik me goed zou voelen, zodat ik in staat zou zijn een beter product te leveren".
"Dat kon alleen, dacht hij, als de nieuwe ruimte een portret van hem zou zijn.
Zijn grote hobby, het verzamelen van moderne kunst, moest het uitgangspunt van de herinrichting worden.
Een keuze met een groot praktisch voordeel, zegt hij: "Als ik vroeger thuiskwam, was ik vaak te moe om van mijn kunstcollectie te genieten.
Nu weet ik me de hele dag omringd met de dingen die me lief zijn".
"Van Sint Fiet gaf de opdracht aan Atelier Van Lieshout, het kunstbedrijf van de door hem bewonderde beeldhouwer Joep van Lieshout.
Die tekende een nieuwe plattegrond en ontwierp alle meubels voor de praktijk.
De metamorfose had consequenties voor het klantenbestand.
Sommige oudere patiënten voelden zich niet op hun gemak tussen de moderne kunst en kozen voor een andere huisarts.
Maar het nieuwe interieur leverde aanzienlijk meer nieuwe klanten op.
Van Sint Fiet: "Een witte dokterskamer is koel en koud.
Veel jonge mensen verlangen juist naar intimiteit.
Ze geven zich bij mij nu makkelijker bloot dan in het verleden."
In de geneeskunst gaan veel dingen mis door gebrekkige communicatie, stelt de huisarts.
Opleidingen zouden artsen daarom beter moeten trainen in het directe contact met patiënten.
Een toegankelijker interieur kan daarbij helpen, is zijn overtuiging.
"Mijn vader was slager.
De beste worst van de wereld maken is niet genoeg, zei hij altijd.
Je moet die worst ook nog goed presenteren."
Bij het betreden van de praktijk moeten patiënten zich al beter voelen, zei Van Lieshout over zijn ontwerp.
Speciaal voor moeilijke gesprekken ontwierp de kunstenaar de 'spoetnik', een kristalvormige uitbouw aan Van Sint Fiet's spreekkamer.
Op een klein zitje kunnen huisarts en patiënt daar in beslotenheid met elkaar praten.
Voor zijn patiënten wil Van Sint Fiet een "vriend met medische kennis" zijn.
Daarom hangt boven de deur van zijn spreekkamer een door Atelier Van Lieshout gemaakt kruisbeeld.
Niet omdat de huisarts zelf belijdend katholiek is, maar omdat hij respect wil tonen voor zijn afkomst en omgeving.
Om de schouders van Jezus hangt sinds enige tijd een islamitisch gebedssnoer, een cadeautje van een van zijn moslimpatiënten.
"De hele wereld bij elkaar", zegt Jeu van Sint Fiet met een lach.
© foto's: Theo Baart.